قبل از شروع جوشکاری باید محل کار بازرسی گردد تا بفهمیم می‌توان به یک جوش موثر دست یافت یا خیر. دستیابی به یک جوش رضایت‌بخش در زیر آب سخت‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. پارامترهای زیر باعث سخت‌تر شدن جوشکاری زیر آب میگردد:
• لوازم غواصی و پوشش مخصوص به آن
• نبود جای ثابت و محکم در محل جوشکاری (کار در نزدیکی در سطح آب و در آب جریان‌دار، ایجاد یک محل ثابت و محکم را با مشکل روبرو می‌نماید. وقتی روی یک stage کار می‌کنید بهتر است stage را به جای اتصال به کشتی سَلویج به شی که در حال جوشکاری روی آن هستید متصل کنید زیرا با جریان آب محل کشتی نسبت به شئ که جوشکاری می‌شود عوض می‎گردد).
• جریان مخالف
• دمای پایین
• وقتی ضخامت فلز از ۵ میلی‌متر کمتر است.
• وقتی قطعات خوب به هم فیت نیستند، یک شکاف (گپ) ۳ میلیمتر حداکثر فاصلۀ مجاز برای جوشکاری مرطوب با استفاده از تکنیک self-consuming و با الکترود ۳ است.
• با افزایش عمق، کار سخت‌تر می‌شود چون فشار هیدرواستاتیک افزایش می‌یابد.
• وقتی دید بسیار کم می‌شود و غواص درز جوش را خوب نمی‌بیند.
اجزای یک جوش
سطح : عبارت است از سطح قابل رویت در سمتی که قرار است جوشکاری شود.
پنجه یا گره جوش: نقطه اتصال مابین سطح جوش و فلز مبنا است.

ریشه : ریشۀ جوش تقاطع نقاطی در کف جوش با سطح فلز مبنا است.

ساق : وقتی از گوشه به جوش نگاه می‌کنیم ساق فاصلۀمابین پنجه و ریشه است.