ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ اﻧﺘﻘﺎل زﻳﺮدرﻳﺎﻳﻲ ﭘﺲ از ﻧﺼﺐ در ﺑﺴﺘﺮ درﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﻜﻮﻫﺎی ﻧﻔﺖ ﻳﺎ ﮔﺎز ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺮای اﺗﺼﺎل ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ زﻳﺮدرﻳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻜﻮﻫﺎ از ﻗﻄﻌﺎت ﻟﻮﻟﻪ ای ﺷﻜﻞ ﺑﺎ ﻧﺎم “اﺳﭙﻮل” اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻧﺘﻬﺎی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺴﺘﺮ درﻳﺎ و اﻧﺘﻬﺎی راﻳﺰر ﻣﻮﺟﻮد روی ﺳﻜﻮی ﻧﻔﺖ ﻳـﺎ ﮔﺎز ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد.
اﻟﺒﺘﻪ ﻳﺎدآوری ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﭙﻮل ﺻﺮﻓﺎ” ﺑﺮای ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎص اﺗﺼﺎل ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺳـﻜﻮ ﻧﻴـﺴﺖ و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻛﻠـﻲ ﺑـﺮای اﺗﺼﺎل دو ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺴﺘﺮ درﻳﺎ ﻛﺎرﺑﺮد دارد ﻟﻴﻜﻦ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﻮل ﺑﻴﻦ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﺳﻜﻮ ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮ ﺑـﻮده و ﭘﻮﺷـﺶ دﻫﻨـﺪه ﻣﺮاﺣﻞ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﻮل ﺑﻴﻦ دو ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺗﺸﺮﻳﺢ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻧﺼﺐ اﺳـﭙﻮل ﻫـﺎ ﺟـﺰو ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻟﻮﻟﻪ ﮔﺬاری و ﻧﺼﺐ راﻳﺰر ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﮔﺬر ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﻴﺶ راه اﻧﺪازی ، راه اﻧـﺪازی و ﺑﻴﻦ دو ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻳـﻚ ﻋـﺪد ﻳـﺎ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻃﺮاﺣﻲ، ﺗﻌﺪاد ﻗﻄﻌﺎت اﺳﭙﻮل ﺑﻴﻦ ﻳﻚ ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و راﻳﺰر ﺳﻜﻮ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﻮل )ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻜﻪ( در آﺑﻬﺎی ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻘﺪﻣﺎت اوﻟﻴـﻪ ﻗﺒـﻞ از ﻧـﺼﺐ ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬـﺎی اﺻـﻠﻲ زﻣـﺎن
ﻋﻤﻠﻴﺎت و ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی ﻧﻬﺎﻳﻲ ﭘﺲ از آن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت آن در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﺪه اﺳﺖ .
از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﺳﭙﻮل ﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﻔﺖ و ﮔﺎز ﻓﺮاﺳﺎﺣﻞ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﻳﻚ ﺗﻜﻪ ﻳـﺎ ﭼﻨـﺪ ﺗﻜـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﺷـﻮد و ﺑـﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﺳﭙﻮل از ﻟﺤﺎظ اﺑﻌﺎدی و وزﻧﻲ ، ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﺣﺪاﻛﺜﺮی آﻧﻬﺎ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺧﺸﻜﻲ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﻫﺰﻳﻨـﻪ ﻫـﺎی ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﻋﻤﻠﻴـﺎت درﻳﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ.
ﭘﺲ از ﺳﺎﺧﺖ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ در ﺧﺸﻜﻲ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺑﺎرج و ﻳﺪک ﻛﺶ ﺟﻬﺖ ﺣﻤﻞ و اﻧﺘﻘﺎل اﺳﭙﻮل ﻫﺎی ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﺷـﺪه از ﻛﺎرﮔـﺎه ﺧﺸﻜﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ درﻳﺎﻳﻲ (ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﺼﺐ) ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﺳﻜﻮﻫﺎی ﻧﻔﺖ و ﮔﺎز ﻓﺮاﺳﺎﺣﻞ ، ﻣﻌﻤﻮﻻ” ﺧﻄـﻮط ﻟﻮﻟـﻪ و ﻛﺎﺑﻠﻬـﺎی ﻗﺮار دارﻧﺪ ﻟﺬا اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻨﺎورﻫﺎی ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺳﻴـﺴﺘﻢ D.P ﺑـﻪ ﻟﺤـﺎظ ﻋـﺪم اﺳـﺘﻔﺎده از ﻟﻨﮕـﺮ ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪزﻳﺎدی در ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ روی ﺑﺴﺘﺮ درﻳﺎ ﺷﻨﺎورﻫﺎی ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاز از ﻣﺰﻳﺖ زﻳﺎدی ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ.
ﺷﻨﺎور ﻧﺼﺎب ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮدن اﺳـﭙﻮل و ﻣﺘﻌﻠﻘـﺎت آن ﺷﺎﻣﻞ: ﻓﻠﻨﺞ ، رﻳﻨﮓ ﮔﺴﻜﺖ ،رﻳﮕﻴﻨﮓ و . . . ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻏﻮاﺻﻲ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻧﺼﺐ درﻳﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ اﺗﺎق ﻓﺸﺎر ﺟﻬﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻏﻮاص ﻫﺎی ﻧﺼﺎب ، ﻛﭙﺴﻮل ﺟﻬﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﻏﻮاص ﻫﺎ از اﺗﺎق ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ درﻳﺎ ﻣﺤﻞ (ﻧﺼﺐ اﺳـﭙﻮل) اﺷـﺎره ﻛـﺮد. در زﻳﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از ﺷﻨﺎورﻫﺎی ﻧﺼﺎب و ﺑﺎرج و ﻳﺪک ﻛﺶ ﺣﺎﻣﻞ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻣﺘﺮوﻟﻮژی ﺑﺨﺶ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ در ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻃﺮاﺣﻲ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﭘﺮوﻓﺎﻳﻞ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ ﻓﻴﺰﻳﻜـﻲ اﺳـﭙﻮل ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ دو ﻓﻠـﻨﺞ اﺑﺘﺪاﻳﻲ و اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﻓﻠﻨﺞ اﻧﺘﻬﺎی ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ و ﻓﻠﻨﺞ (اﻧﺘﻬﺎی راﻳﺰر) ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﮔﺮدد. ﭘﺲ از ﻃﺮاﺣﻲ اﺳﭙﻮل ﺑﺎ ﻧـﺮم اﻓﺰارﻫـﺎی ﻣﻬﻨﺪﺳـﻲ ، ﻋﻤﻠﻴـﺎت ﺳﺎﺧﺖ آن در ﻳﺎرد ﺧﺸﻜﻲ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ و اﺳﭙﻮل ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎرج و ﻳﺪک ﻛﺶ از ﻳﺎرد ﺧﺸﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ (ﻛﻨﺎر ﺷﻨﺎور ﻧﺼﺎب) ﻣﻨﺘﻘـﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد.
در ﺳﺎﻳﺖ درﻳﺎﻳﻲ ، ﺑﻌﺪ از ﺣﺼﻮل اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدن و ﺑﻲ ﻋﻴﺒﻲ روﻛﺶ ﺑﺘﻨﻲ ، روﻛﺶ ﺿﺪ ﺧﻮردﮔﻲ و آﻧﺪ ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و وﺟﻮد ﺗﻌـﺪاد ﻛـﺎﻓﻲ از ﭘﻴﭻ و ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﻠﻨﺠﻬﺎی راﺑﻂ ﺑﻴﻦ اﺳﭙﻮﻟﻬﺎ و روﻛﺶ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻓﻠﻨﺠﻬﺎ۴ ﺑﺮ روی ﺑﺎرج ، ﻣﻲ ﺗﻮان اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺮﺷﻜﺎری ﻣﻬﺎر ﺑﻨﺪی ﻫﺎی اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﻧﻤﻮد. اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس اوﻟﻮﻳﺖ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺼﺐ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ (ﻃﺒﻖ ﻧﻘﺸﻪ) ، اﻳﻦ ﺑﺮﺷﻜﺎری اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﺗﺎ ﺗﻼﻃﻢ درﻳﺎ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ آﺳﻴﺐ دﻳﺪﮔﻲ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ اﺳﭙﻮل ﻫﺎی ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه روی ﺑﺎرج ﻧﺸﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻻزم اﺳﺖ در اﺳﺮع وﻗﺖ ﺑﺎرج ﺣﺎﻣﻞ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﺗﺨﻠﻴﻪ و ﺑـﻪ ﻣﺒـﺪاء اوﻟﻴـﻪ ﻧﻤﻮدن اﺳﭙﻮل ﻫﺎ از روی ﺑﺎرج ، ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻴﺴﻪ ﻫﺎی ﻫﻮا ﺟﻬﺖ ﻛﻨﺘﺮل ارﺗﻔﺎع اﺳﭙﻮل ﻫـﺎ در ﺑﻠﻨﺪ ﺟﻬﺖ ﺑﺎرﮔﻴﺮی ﻣﺠﺪد ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪه ﺷﻮد .ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع زﻳﺮ آب ﺑﺮ روی اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻏﻮاص ﻫﺎی ﻧﺼﺎب ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓـﺸﺎر درون آﻧﻬـﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ اﺳـﭙﻮل را در زﻳـﺮ آب ﻛﻨﺘـﺮل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺿﻤﻨﺎ” ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻫﺎی ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ در ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎی زﻳﺮﻳﻦ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﻗﺮار ﮔﻴﺮی اﺳﭙﻮل در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ، اﻳﻦ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻫﻬﺎ ﺑﺎر ﻃﺮاﺣﻲ را ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺑﺎر واردهWt ﺑﻪ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻫﺎی ﻣﺬﻛﻮر ﻧﺎﺷﻲ از وزن اﺳﭙﻮلW1 ﺑﻌﻼوه وزن آب داﺧﻞ اﺳﭙﻮلW2 ﺑﻌﻼوه وزن آب درﻳﺎی ﺑﺎﻻی اﺳﭙﻮلW3 ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ:
WT=W1+W2+W3
ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻳﻚ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از ﻓﻮﻻد ﻛﻪ ﻫﺮﻳﻚ از ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی آن دارای ﻳﻚ ﻣﺎدﻣﺖ ﺟﻬﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﺑﺎر ﺑـﺮ ﺑـﺴﺘﺮ درﻳﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻫﺎی ﻣﻮﻗﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ در دو اﻧﺘﻬﺎی ﻫﺮ اﺳﭙﻮل ﻧﺼﺐ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻏﻮاص ﻫﺎی ﻧﺼﺎب راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻓﻠﻨﺞ اﺳﭙﻮل را ﺑﺎ ﻓﻠﻨﺞ راﻳﺰر/اﺳﭙﻮل/ﺧﻂ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺠﺎور ﺧﻮد در ﻳﻚ راﺳﺘﺎ ﻗﺮارداده و اﺗﺼﺎل ﭘﻴﭻ و ﻣﻬﺮه ﺑﻴﻦ ﻓﻠﻨﺞ ﻫﺎ را ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺑـﺮای اﺳـﭙﻮل ﻫـﺎی ﺑـﺎ ﻗﻄـﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ۱۲ اﻳﻨﭻ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺗﺼﺎل ، اﺑﻌﺎد و وزن اﺳﭙﻮﻟﻬﺎ ﺣﺪ اﻗﻞ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دو ﻋﺪد ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. روش اﺗﺼﺎل ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻣﻮﻗﺘﻲ ﭼﻴﻦ ﺑﻼک داﺧﻞ ﮔﻮﺷﻮاره ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﺗﻜﻴـﻪ ﮔـﺎه ﻣـﻮﻗﺘﻲ در ٧ ﺑﻪ اﺳﭙﻮل، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﻴﻦ ﺑﻼک ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻗﻼب ﺷﻜﻞ زﻳﺮ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.
از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﺨﺘﺼﺎت ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺳﭙﻮل ﺑﺎﻳﺪ در زﻳﺮ آب ﺑﻪ دﻗﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻛﻨﺘﺮل و ردﻳﺎﺑﻲ ﺑﺎﺷﺪ ، دو ﻋﺪد ردﻳﺎب ﺑﻪ دو اﻧﺘﻬﺎی اﺳﭙﻮل وﺻﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺎ ﻣﺘﻘﺎرن ﺑﻮدن ، ﻃﻮﻳﻞ ﺑﻮدن و اﻋﻮﺟﺎج ﺑﻌﻀﻲ از اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ، ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ دارای ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زﻳﺎدی ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . اﮔﺮ در ﺣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮدن اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ، ﺣﺮﻛﺖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻧﺸﺪه ﻳﺎ ﺿﺮﺑﻪ ای ﺑﻪ آﻧﻬﺎ وارد ﺷﻮد ، روﻛﺶ ﺑﺘﻨﻲ آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﻜﺴﺖ.
ﻟﺬا ﭘـﻴﺶ از ﺑﻠﻨـﺪ ﻧﻤـﻮدن ﺑﻌـﻀﻲ از آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎﻫﻴﻦ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ وزن ، ﺷﻜﻞ و اﺑﻌﺎد اﺳﭙﻮل ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﺷﺎﻫﻴﻦ ﻣﻮردﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن اﺳﭙﻮل ﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ، وزن و ﻣﺤﻞ ﻣﺮﻛﺰ ﺛﻘﻞ اﺳﭙﻮل ﻫﺎ در ﻣﺤﻞ ﺳﺎﺧﺖ اﺳﭙﻮل در ﻛﺎرﮔﺎه ﺧﺸﻜﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻃﺮاﺣﻲ آن ﺑﮕﻮﻧﻪ ای اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻳﻚ ﺷﺎﻫﻴﻦ ، ﺣﺪ اﻛﺜﺮ ﺗﻌﺪاد اﺳﭙﻮل ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد.
ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈـﻮر ﺑﺎﻳـﺪ ﻃﺮاﺣـﻲ ﺷـﺎﻫﻴﻦ ﺑﻨﺤﻮی ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺛﻘﻞ ﻫﺮ اﺳﭙﻮل در ﺣﺪ اﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺛﻘﻞ آن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎر ﺑﺮداری آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وزن ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮ رﻓﻊ ﻧﻴﺎز ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺖ ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮ آن ، اﺣﺘﻤﺎل اﻳﺠـﺎد ﻋـﺪم اﺳﭙﻮل ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی آن ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﻌﺎدل در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮدن اﺳﭙﻮل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺪ اﻗﻞ ﺑﺮﺳﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ آﻧﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﻛﺰ ﺛﻘﻞ اﺳﭙﻮل و ﺷﺎﻫﻴﻦ در راﺳﺘﺎی ﻗﺎﺋﻢ ﺑﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﺸﺘﺎور ﻫﺎی ﻧﺎﺷﻲ از وزن اﺳﭙﻮل ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل و ﭼﺮﺧﺶ آن ﺣﻮل ﻗﻼب ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻧﺸﻮد . در ﺷﻜﻞ ﻫﺎی زﻳﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ از ﺷﺎﻫﻴﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ رﻧـﮓ ﺳـﺒﺰ واﺳـﭙﻮل ﻫـﺎ ﺑـﻪ رﻧـﮓ ﻗﺮﻣـﺰ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎرﺑﺮداری ﺟﻬﺖ ﻧﺼﺐ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.